یکی بود، یکی نبود

نوشته بود که گوش نی‌نی گولو تکمیل شده و صداها را می‌شنود...

و برایش داستان بخوانید :-)


به عنوان تنها کتاب کودکانه کتابخانه، قصه‌های خوب، برای بچه‌های خوب* را بر می‌دارم و می‌خوانم... اواسط داستان خیر و شر، صابر شاکی می‌شود: "این داستان که می‌خوانی مناسب سن بچه نیست" 


من: ":-| خب چه بخوانم؟ همین را داریم فقط"

صابر: "از خودت داستان بگو :-)"


و من تبدیل می شوم به پریسای قصه گو و با یکی بود، یکی نبود از قورباغه کوچولو کنار برکه می‌گویم تا مهتاب کوچولو کنار پنجره و او تبدیل می شود به صابر قصه گو که همه شخصیت‌های اول داستانش اسم دارد حتی اگر قورباغه و آهو باشند و آخر داستان‌هایش "قصه ما به سر رسید" ندارد و همه کلاغ‌ها به خانه‌هایشان می‌رسند :-)


* مجموعه کتاب داستان محبوب من در اواخر دبستان، نوشته مهدی آذر یزدی

۳۰ حبه چیده شد. ۲۱

نی نیِ مهلا :*

بهش میگم: "عمه! بیا بیا ببین من یه نی نی تو دلم دارم"

از همون دور دلش رو میده جلو، کمرش رو می بره عقب، به دلش اشاره می کنه و میگه:"خودم نی نی دارم!"

میگم: "کو؟ من که نمی بینمش. بیا ببینم" و یک عالمه بوسش می کنم :-)


سمانه از دور اشاره می کنه، طوری که مهلا نفهمه، میگه: "فکر کنم به خاطر عکسیه که از وقتی شش ماهه باردار بودم، نشونش دادم، چند روز پیش یه عروسک کرده بود زیر لباسش و وقتی می گفتیم نی نی ات کو؟ می گفت: ایناهاش :-)"


پ.ن. کسی نظری داره چرا به زنِ دایی و زنِ عمو میگیم زن دایی، زن عمو، ولی به شوهر عمه و شوهر خاله میگیم عمو؟ خب به اون دو تا اولی هم بگیم خاله :-)

۲۸ حبه چیده شد. ۱۱

توقع

انتظار داشتن می‌تواند با اختلاف زیاد از بقیه مسائل، مدال طلای برهم زدن روابط را به خودش اختصاص بدهد :-|

مخصوصاً زمانی که بعد از یک مدت طولانی دوست/آشنای شما با حالت طلبکارانه‌ای تماس می‌گیرد و شاکی که تو کجایی، چرا حالی از ما نمی‌پرسی و هیچ خبری ازت نیست...


یک زمانی دوستی داشتم که خیلی به نوبتی تلفن زدن اعتقاد داشت، مثلاً یک بار که زنگ می‌زد، تا من زنگ نمی‌زدم خبری ازش نمی‌شد، در نتیجه در برخورد با چنین افرادی من دو رویکرد دارم، یا دیگه زنگ نمی‌زنم و خدانگهدار، یا آن قدر زنگ می‌زنم در فواصل کوتاه تر از اونی که بخواد جبران کند، که به این نتیجه برسد که از این عادتش دست بکشد :-|

۲۴ حبه چیده شد. ۲۰

سوسیس بندری :-)

بحث بود سر ساندویچ، صابر گفت: قضیه ساندویچ رو یادت هست؟

گفتم: در حد اسمش :دی

گفت: همون قضیه فشردگی، وقتی یه تابع در همسایگی یه نقطه، بین دو تا تابع کوچکتر و بزرگتر از خودش قرار بگیرد، اگر حد دو تا تابع بالایی و پایینی در همسایگی اون نقطه، به سمت یک مقدار یکسان میل کند، حد تابع وسطی هم به همان نقطه میل می کند و اون دو تا، وسطی را مثل ساندویچ در بر می گیرند!

گفتم: خب من بعضی از مباحث ریاضی رو فول فهمیدم مثل جبر و مثلثات و هندسه اقلیدسی و بعضی ها رو شرمنده اخلاق ورزشکاریت :-)))) بیا از تعریف تابع و حد شروع کنیم :-))))


بعد سر این گپ زدیم که تابع چرا به وجود آمد و مثل توابع برنامه نویسی قرار است تو ریاضی به چه کار ما بیاد، این که همسایگی یه نقطه چیه، تو زندگی واقعی شبیه چیه و چرا حد (همان limit) به وجود آمد و به چه درد می خورد، بماند که singular points چی هستند :-)

دیشب برای اولین بار به این نتیجه رسیدم که علوم انسانی چقدر نیازمند حساب دیفرانسیل-انتگرال هست :-)))) که بررسی هر تغییری به دانش دیفرانسیل و هر جمع بندی نیازمند انتگرال است :-)


پ.ن. یک عالمه سپاس ویژه برای پیشنهاد دهندگان "خانه پوشالی"، که شایان ذکر است امشب دیدن season1 به اتمام خواهد رسید :-) {از کجا می دونستید کوین اسپیسی بازیگر محبوب من است؟}

به افتخار کوین اسپیسی، بزن اون دست قشنگه رو :-)

۱۵ حبه چیده شد. ۱۵

آشپز که دو تا شد...

این شب‌ها به لطف صابر که زودتر می‌آید خانه و منِ بلاتکلیف که هنوز به این نتیجه نرسیده‌ام که چه سریالی را دانلود کنم*، دریافته‌ایم که شبکه ۱ از ساعت ۸ تا یک ربع به ۹، مسابقه‌ای پخش می‌کند تحت عنوان دستپخت که ظاهراً مدت زمان طولانی از زمان پخش آن می‌گذرد ولی ما فقط این سه گروه آخر را دیده‌ایم، یعنی از گروه ۱۲ به این ور (مسابقه هر گروه ۱۰ روز طول می‌کشد با حذف ۶ نفر از ۹ نفر حاضر در هر گروه).

برای کسانی که این مسابقه را تا به حال ندیده‌اند، بگویم که یک مسابقه آشپزی است با یک داور فرانسوی و چند داور ایرانی که گردشی عوض می‌شوند و جذابیت اصلی آن به چالش‌های عجیب و غریبی است که شرکت کنندگان با آن رو به رو هستند (مثلاً باید نام غذا را از روی لیست مواد اولیه حدس بزنند یا چشمانشان را می‌بندند و از روی بو و مزه باید مواد اولیه را بگویند و  یا یک سری مواد اولیه به‌شان می‌دهند و می‌گویند از روی این‌ها هر غذای دلخواهی خواستید درست کنید...) و امتیاز دهی شامل تکنیک کار، تمیزی میز، تفکیک زباله، مصرف بهینه انرژی، طراحی غذای نهایی و مزه غذا است.


خلاصه کنم، دیشب گروه ۱۴م با یک چالش آشپزی گروهی رو به رو بودند و تقسیم شده بودند به سه گروه سه نفری که مثلاً گروهی آشپزی کنند.


نکته اما، گروهی بود که از همان اول کار شروع کردند به غر زدن، یک نفر را به سرگروهی انتخاب کرده بودند، فقط به هوای این که recipeها را حفظ است، در حالی که تره هم برایش خرد نمی‌کردند :-|


در نتیجه گروه دچار از هم گسیختگی بدی شد، با هم دعوا کردند، عضوی که به عنوان ساده ترین کار حتی بلد نبود سس مایونز درست کند، آخرش زبان درازی می‌کرد که تقصیر سرگروه بود و آن یکی هم از همان اول، بدون وقفه غر می‌زد که این سرگروه به درد نمی‌خورد و من نمی‌توانم این طوری کار کنم :-|


در نتیجه به صورت گروهی ضربه خوردند، پایین ترین امتیاز به آن‌ها تعلق گرفت، غذایشان افتضاح شد و من را یاد این انداخت که چقدر بلدیم کار گروهی کنیم، چقدر وقتی خودمان یک سرگروه را انتخاب می‌کنیم به جای همکاری و حرف گوش کردن، مدام غر می‌زنیم که من باید سرگروه می‌بودم (انگار که چه مدال افتخاری نصیب آدم می‌کند) و ... چقدر آبرویمان جلوی آن سرآشپز فرانسوی رفت :-|



* لطفاً اگر سریال خوبی دیده‌اید، پیشنهاد دهید :) شایان ذکر است: LOST، prison break، 24، Band of Brothers و Game of Thrones دیده شده فقط و در نتیجه هر چیز دیگری به غیر از این لیست قابلیت پیشنهاد دادن دارد :) البته از اتاق فرمان اشاره می‌کنند که Breaking Bad هم خوب است، و rankش بالاست و از این حرف‌ها، بگذارم برای دانلود؟

۳۷ حبه چیده شد. ۱۸

آواتار طور

وقتی یک نفر دچار بیماری سخت، مزمن و طاقت فرسایی می شود، دلداری هایی از جنس "غصه نخور، زود خوب می شوی"، "امیدوار باش فردا روز دیگری است" یا" به فرداهای روشن بیاندیش" کمک چندانی به احوالات فرد نمی کند!

در واقع مشکل بیمار این نیست که نمی خواهد باور کند خوب نمی شود، وقتی آدم در دوره های طولانی با یک بیماری دست و پنجه نرم می کند، مسئله خواستن و نخواستن نیست، او به واقع یادش نمی آید که روزهایی که بهتر بود، چطور بود یا چه حسی داشت...

بحث افسردگی و لجبازی نیست، او واقعاً نمی تواند امیدوار باشد، چون یادش نمی آید، بیماری آدم را ناتوان، درمانده و ناچار می کند و در چنین شرایطی نمی توان انتظار داشت که بتواند تصویر کند روزهای خوشی چگونه بودند...

شاید یک پیشنهاد خوب، استفاده از ترکیب دارو و واقعیت مجازی برای یادآوری روزهای بدون درد، نقص یا ناتوانی است. حتی یک روز یا چند ساعت می تواند امید را برگرداند، نقاشی یک روز امیدبخش وقتی دقیقا وسط آن روز به تصویر کشیده می شوی، باعث می شود یادت بیاد خوبی چه شکلی است، وقتی حالت خوب بود چه حسی داشتی و باید به چی فکر کنی :-)

۲۵ حبه چیده شد. ۱۸

چلغوز امروزی

گاهی اوقات تغییرات کوچکی در زندگی، اتفاق‌های جدید و آدم‌های تازه ای را در مسیر زندگی شما قرار می‌دهد. گاهی این تغییرات، همه آنچه که تکراری و یکنواخت شده است را با ریتم و رنگ بندی دیگری به شما نشان می‌دهد.

این تغییرات حتی سرعت وقوع اتفاقات و حوادث را نیز دیگرگون می‌کند.

مرغ دریایی

ساعت بیداری صبح را یک ساعت جابجا کرده‌ام و به جای شش و نیم، هفت و نیم از خانه بیرون می‌زنم.
نزدیک هفت و نیم صبح، فلکه دوم آریاشهر میزبان گروهی از مرغان دریایی است که به تصوّر رود و رودخانه‌ای خروشان، غذای خود را در گل و لای کانال آریاشهر می‌جویند.

سوار تاکسی ولیعصر که می‌شوم، یک ربع به هشت است. حدود هشت و ربع، در ترافیک ستارخان یا ورودی جلال از فضل الله شمال، رادیو صبا به انتهای برنامه چِلتیکه نزدیک می‌شود و اوج هنر برنامه سازی و تولید محتوا را با آهنگ زیبایی به نام چلغوز امروزی به رخ می‌کشد.

مرغان دریایی نادان یا فریب خورده و چلغوز امروزی، وادارم می‌کند که صبح‌ها شش و نیم از خانه بزنم بیرون تا روز خود را با غم پیرامونی کمتری آغاز کنم.

#پست_مهمان
پ.ن. عکس مربوط به کانال اتوبان امام علی است، ولی در آریاشهر هم شرایط مشابهی وجود دارد.
۲۰ حبه چیده شد. ۱۵

لیلی، نام دیگر عشق است...

دکتر از پشت عینک پنسی اش نگاهم کرد و گفت: این آزمایش میگه که همه چی خوبه و مشکلی نیست و ... دختر هم هست که :-)

لبخند زدم به پهنای صورت، توی دلم گفتم: لیلی، اسمش لیلی است...


یک سونوگرافی تشخیصی نوشت بر مبنای شرح حالم، دوان دوان رفتم سونو...

قلب جوجه می زد تند تند مثل گنجشک... همه المان های لیلی خوب، المان های مادر لیلی باید دوباره چک شود :-|

دوباره وقت دکتر، سونو، استراحت... می گویند ناشکری نکن، شاید هم استراحت مطلق :-(


پ.ن. این یک پست خارج برنامه است :-) سرم می کوبد :-( دلم نیامد شادی این عشق را با شما قسمت نکنم به بهانه سردرد، همیشه وقت هست که سردرد خوب شود :-)

۴۳ حبه چیده شد. ۲۸

سردرد :-(

سردرد

و دیگر هیچ :-(

۲۳ حبه چیده شد. ۱۲

خب تا آخرش رو بگو :-|

یک سری افراد هم هستند این وسط که می آیند و می گویند که بچه ی یکی از نزدیکان ما از دست رفت، ماه اول، دوم یا پنجم و ششم چه فرقی می کند؟

پاره جگر بوده و رفته، حکمت خدا...


حالا می پرسی که خب چه شد، چرا؟ قاعدتاْ پیامی که در باب اطلاع رسانی است،‌ باید تمام و کمال بیان شود...

بعد همین سری افراد یک هو می روند و در افق محو می شوند، نه خانی آمده،‌ نه خانی رفته :-| انگار یکی زده روی شانه شان و گفته: آخ آخ، این طرف باردار بود، چرا گفتی؟


ای دل غافل :-| وقتی یک چیزی را شروع می کنید به تعریف، بمانید و تا انتها بگویید، هیچ اتفاقی نمی افتد، یا تقصیر عوامل محیطی است یا عوامل ژنتیکی، اگر عوامل محیطی است و ما حق انتخاب داریم، خب آدم حواسش را بیشتر جمع می کند،‌ اگر ژنتیکی است که دیگر کاری از دست ما بر نمی آید،‌ این همه کارآگاه بازی برای چه؟


بیایید خوب باشیم :-)


پ.ن. راستی حال من اندکی بهتر است، نمی دانم تا کی قرار است کش بیاید ولی همین که کمی هم بهتر شده خوب است :) برای انتخاب اسم، روی اسم دختر تقریباْ به توافق رسیده ایم و لیلی با احتمال بالای ۹۵ درصد برگزیده ماست :) ولی اسم پسر هم چنان چالش برانگیز است، از بین ۱۳۰ اسم پیشنهادی، پدر سخت گیر :))))) فقط ۵ اسم را انتخاب کرد که از بین آن ها فقط یکی مورد نظر من هم بود :-| فعلاْ می توانید روی اردشیر حساب کنید تا مرحله بعد :)

۴۴ حبه چیده شد. ۱۵
در جستجوی درون و برون...
موضوعات
سروستاه نامه، سنتور (۲۷)
خوشنویسی، تذهیب (۱۷)
کار، iOS، اندروید (۳۷)
زندگی بهتر (۸۴)
یاد ایام (۲۸)
مهلا (۲۳)
صابرانه (۴۵)
از این روزها (۱۶۷)
یک سال بدون... (۱۲)
خانه دوست کجاست؟ (۲۶)
آشپزی، خام گیاهخواری (۱۹)
نی‌نی گولو، لیلی (۱۰۱)
کتابخوانی (۶)
مشاوره (۸)
آن سوی آب‌ها (۸۷)
داستان (۲)
چالش وبلاگی (۱)
آخرین نوشته ها
بدو گفتم که مشکی یا عبیری...
لبه‌ی پیاده‌رو، هم سطح جاده
سیاه و سفید
تنظیم روی فرکانس دیگر
هر نه ماه هم تکرار کنیم!
بیخودی
اعلام حیات :)
کرونا تست
مدرسه
کرونا در یک قدمی
محبوب ترین نوشته ها
لیلی، نام دیگر عشق است...
گاهی بیرون رو نگاه کن
کوچولو بیا*
سهیم شدن
امن‌سازی
یازده ضربدر سه
بسی عشق بودی در این چهار سال
مادرانگی :)
بدو گفتم که مشکی یا عبیری...
سوگواری
پربیننده ترین نوشته ها
لالایی لیلی :)
شفایافتگان
هَکَلچه :-)
مهاجرت
"هل اتی" کجا رفت؟
پسر یا دختر! مسئله این است...
مادر شوهر
روغن کلزا
بی کلید در* :-)
لیلی، مثلِ پری
نوشته های پر بحث تر
هَکَلچه :-)
کوچولو بیا*
لیلی، مثلِ پری
خب تا آخرش رو بگو :-|
لیلی، نام دیگر عشق است...
پسر یا دختر! مسئله این است...
دوبله وسط :-)
بی کلید در* :-)
آشپز که دو تا شد...
سه و چهار :-)
تاریخچه نوشته ها
بهمن ۱۴۰۰ ( ۳ )
دی ۱۴۰۰ ( ۴ )
آذر ۱۴۰۰ ( ۳ )
آبان ۱۴۰۰ ( ۶ )
مهر ۱۴۰۰ ( ۸ )
شهریور ۱۴۰۰ ( ۸ )
مرداد ۱۴۰۰ ( ۷ )
تیر ۱۴۰۰ ( ۹ )
خرداد ۱۴۰۰ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۴۰۰ ( ۹ )
فروردين ۱۴۰۰ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۹ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۹ ( ۹ )
دی ۱۳۹۹ ( ۹ )
آذر ۱۳۹۹ ( ۸ )
آبان ۱۳۹۹ ( ۷ )
مهر ۱۳۹۹ ( ۸ )
شهریور ۱۳۹۹ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۹ ( ۹ )
تیر ۱۳۹۹ ( ۹ )
خرداد ۱۳۹۹ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۳۹۹ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۹ ( ۸ )
اسفند ۱۳۹۸ ( ۹ )
بهمن ۱۳۹۸ ( ۸ )
دی ۱۳۹۸ ( ۹ )
آذر ۱۳۹۸ ( ۹ )
آبان ۱۳۹۸ ( ۱۱ )
مهر ۱۳۹۸ ( ۹ )
شهریور ۱۳۹۸ ( ۸ )
مرداد ۱۳۹۸ ( ۹ )
تیر ۱۳۹۸ ( ۹ )
خرداد ۱۳۹۸ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۳۹۸ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۸ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۷ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۷ ( ۹ )
دی ۱۳۹۷ ( ۸ )
آذر ۱۳۹۷ ( ۸ )
آبان ۱۳۹۷ ( ۸ )
مهر ۱۳۹۷ ( ۹ )
شهریور ۱۳۹۷ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۷ ( ۹ )
تیر ۱۳۹۷ ( ۸ )
خرداد ۱۳۹۷ ( ۱۰ )
ارديبهشت ۱۳۹۷ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۷ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۶ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۶ ( ۱۰ )
دی ۱۳۹۶ ( ۷ )
آذر ۱۳۹۶ ( ۹ )
آبان ۱۳۹۶ ( ۹ )
مهر ۱۳۹۶ ( ۸ )
شهریور ۱۳۹۶ ( ۷ )
مرداد ۱۳۹۶ ( ۲ )
تیر ۱۳۹۶ ( ۶ )
خرداد ۱۳۹۶ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۳۹۶ ( ۸ )
فروردين ۱۳۹۶ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۵ ( ۹ )
بهمن ۱۳۹۵ ( ۸ )
دی ۱۳۹۵ ( ۱۰ )
آذر ۱۳۹۵ ( ۹ )
آبان ۱۳۹۵ ( ۱۰ )
مهر ۱۳۹۵ ( ۹ )
شهریور ۱۳۹۵ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۵ ( ۸ )
تیر ۱۳۹۵ ( ۱۰ )
خرداد ۱۳۹۵ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۳۹۵ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۵ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۴ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۴ ( ۹ )
دی ۱۳۹۴ ( ۹ )
آذر ۱۳۹۴ ( ۸ )
آبان ۱۳۹۴ ( ۸ )
مهر ۱۳۹۴ ( ۹ )
شهریور ۱۳۹۴ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۴ ( ۶ )
آبان ۱۳۹۳ ( ۳ )
مهر ۱۳۹۳ ( ۸ )
شهریور ۱۳۹۳ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۳ ( ۹ )
تیر ۱۳۹۳ ( ۹ )
خرداد ۱۳۹۳ ( ۱۰ )
ارديبهشت ۱۳۹۳ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۳ ( ۸ )
اسفند ۱۳۹۲ ( ۳ )
پیوند ها
گروه نرم افزاری پرکا
دامن گلدار اسپی
تیرمن
جولیک
نارخاتون
یک آشنا
آقاگل ملت
ذهن زیبای یلدا
faella
توکا
وقتی فاطمه روز به روز بزرگتر می‌شود
یک مترسک
وایسیـ ورسا
می‌خواهم فاطمه باشم
غرور شکسته
فیلوسوفیا
پرتقال دیوانه
حریری به رنگ آبان
در دیار نیلگون خواب
دکتر میم
خانومی جانم
روزنوشت های میم صاد
پنجره می‌چکد
ریشه در باد
حنا
صخره‌نورد
لافکادیو
هیچ
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان