رفتم دم سالن واکسیناسیون که اشاره‌ای کرد به لیلی که "نمیشه با شما بیاد داخل، بمونه همین جا." به لیلی گفتم: "می‌مونی مامان؟" سر تکان داد و گفت: باشه. و دیگر نماندم که درون چشمانم تردید را بخواند، که هر دقیقه هزار بار ساعت نگاه کردم، که سر صف تزریق چنان آماده ایستاده بودم که وقتی نشستم روی صندلی، صدایی داد و مسئول تزریق واکسن غر زد که چه خبره و صندلی شکست و اینها :-| و بعد در جلسه کنکور واکسن با مراقب سر و کله زدم که دخترم بیرون مانده و می‌روم همان جا منتظر می‌مانم...
تمام روز با دستت ورزش کن. فردا کمتر درد می‌گیره.
هیجان زده شدم ازت کامنت دارم 😍😍😍😍
فکر نمیکردیم این کابوس انقدر طولانی بشه، کاش بعد از واکسن تموم بشه، خسته شدیم.
واقعا دعای هر لحظه منه
منی که پست رو خوندم یه آن نگران لیلی گیان شدم که تنها بیرون ایستاده.
+
مبارکه پریسا جون ❤❤❤
خیلی خیلی خوشحال شدم
خیلی مبارکه 🌸💐
ایشالا همیشه سلامت و شاد باشین ❤
خیلی ممنونم واران جونم :*
ای بابا...مبارکت باشه واکسن:)
راستی من اون‌بار بعد واکسن با دستم چند دقیقه بندری زدم، تاثیر خاصی نداشت، فقط دردش زودتر شروع شد:)) تحمل بایدش و اینا... .
خدا رو شکر تموم شد دیگه :)
