برایم تعریف می کرد که یکی از مراجعین خاطره ای داشت از معلم دوران دبستانش و می گفت هر چی وارد خاطره می شدیم و می گفتم که به معلم بگو که باید عذرخواهی کند می گفت نمی توانم :-( می گفت چند بار تلاش کردیم و به آن جای خاطره که می رسیدیم پیش نمی رفت، آخرش پیشنهاد دادم که خودم کمکش کنم :) گفت رفتم با معلم قاطعانه صحبت کردم و گفتم باید بیاید و از این بچه معذرت خواهی کند :) 

واقعا باید تجربه اش کنی :) خیلی موثر بود :)

نمی دونم با دید تلقین بهش نگاه نکرده بودم، یه جور تصویر سازی قوی بود برام :-) مخصوصا که در مورد گذشته بود، اتفاقی که افتاده بود، و این طور نبود که بگم هیچی نشده، انگار قدرت پیدا کردم که برگردم و همه چی رو درست کنم

می دونی چطوریه گندم، من نظر تخصصی ندارم چون مطمئن نیستم درست ش چیه ولی به عنوان یه مراجع بهت میتونم بگم که ما خودمون هم در ثبت خاطره نقش داریم، یعنی دلمون میخواد اون طوری یادمان بمونه و وقتی خیلی بهش با جزئیات فکر می کنی و جزئیات سازی می کنی مغزت گول میخوره که نکنه این طوری بوده واقعا و به هر حال هیپنوتیزم نیست و بهم گفت باید سه چهار بار برا خودت تصویر سازی کنی و من هر بار آخرش همون قدر حالم خوب میشه و الان به اندازه قدیم تلخ نیست برام

بله موثر بود :) پاک نمی کنی،‌ از کودک درونت حمایت می کنی و حس درونی ات بهتر میشه

عزیزمی :) آره یه خاطره سیلی خوردن داشتم مقابل دوستم و مامان دوستم :-( اینی که میگی همدلی هست و خیلی موثره 

:)

کلاس نیست، جلسه مشاوره معمولیه :)

آره ظاهرا میشه دیگه

فکر کنم همه مشاورها انجام میدن، من ولی برای اولین بار بود که شنیدم

نه معمولی من چشم هام رو بستم خاطره رو تعریف کردم با جزییات بالا و وسط هی ازم سوال پرسید و اون لحظه که کتک خورده بودم را عوض کردیم با هم :)