امروز یه دورهمی با محور عروسک سازی رفته بودم، به اسم عروسکی از هیچ، با غزال نصیری نازنین، که با وسایل سادهای مثل قاشق یا لیوان یه بار مصرف، نخ، کاموا و ... عروسکهای زیبایی ساختیم :) یک بخشی معرفی عروسکهای فرهنگ و ملل مختلف بود و به عنوان عروسک ایرانی، لیلی را معرفی کرد که در منطقه لرستان تا سالها قبل عروسک بازی دختربچهها بوده...
حالا جدای اسم عروسک لیلی، برایم جالب بود که میگفت در ایران مرسوم بوده که عروسک بخشی از مادر رو به کنار کودک بیاره، پس لباس عروسک تکههای لباس مادر و موی عروسک تکهای از گیسوی مادر بوده، انگار اینطوری پارهای از وجود مادر با عروسک همراه کودک میشده :)
و جای دیگر اشاره کرد که عروسکهای اصیل ایرانی صورت نداشتند، چون گمان بر این بوده که با رسم چشم عروسک جان میگیرد و جان بخشی نقش خالق است، نه ما...
در این زمینه این مطلب جالب است.