"کودک را در جایگاهی ارزشمند، بزرگوار و محترم دریابید، گویی او افتخار هم‌گام شدن با خود را به شما داده‌است، هم‌پیمایی با کسی که یک عمر در آرزوی هم صحبت بودن با او بوده‌اید، آن‌قدر ارزشمند و بزرگوار."
به این نقل به مضمون فکر می‌کنم این‌روزها و این‌که چقدر این نگرش با این که فکر کنم کودک مخلوط‌کن بی‌در است و انسان غارنشین در نوع نگاهم به کودکم فرق دارد...
کاش همه ی پدر مادر های امروزی وقت برای مطالعه و یادگیری تربیت درست کودکان بزارن و یه سری معتاد به تبلت و بازی های رایانه ای که همزمان لوس هم هستند تحویل جامعه ندن
چی بگم :(
بنده هم به عنوان عضو کوچک جامعه(D:) معتقدم با منطق حرفی رو به کودک بزنیم قبول میکنه. مثل هر آدم منطقی دیگه ای
شما سرور مایی عضو کوچک جامعه :*
من بادمه بچه بودم. مامان و بابام موقع خرید کابینت برای خونه، برای دستگیره کابینت از ما نظر پرسیدن که کدوم رو بخریم. من شوکه شدم و همونجا پرسیدم چرا از من میپرسین! برام قابل باور نبود که نظرم مهمه!
و این حس خوب هنوز همرامه!
چه خاطره شیرینی :*
من خیلی این حرفو قبول دارم .. هروخ با بچه ها مث ادم بزرگا صبت کردم ممولا گوش دادن و جواب دادن و با نظر خودشون ی کار درستیو انجام دادن ولی هروخ مث یه موجودی ک هیچی نمیدونه باهاشون برخورد کردم اذیت کردن
یاد قضیه بهلول دیوانه و بهلول عاقل افتادم
مثالی که زدی تامل برانگیز بود
