به یک کشف و شهودی در خطاطی رسیده ام :دی

این که هر خطی که می نویسی لزوماً زمانی عالی است که از هر طرف و از هر زاویه ای که نگاه کنی، خوب باشد!

مثلاً خطی که من می نویسم از بالا (همان زاویه ای که موقع نوشتن دارم) خوب است، از دید چپ و راست و بر عکس بد نیست، ولی وقتی می اندازی اش روی میز و از زاویه تقریباً مماس سطح در افق نگاهش می کنی تمام اشکالاتش می زند بیرون :)))))

اگر همیشه منتظر غافلگیری باشی، هیچوقت غافلگیر نمی شوی!

در ماه رهایی از افسردگی، یک فهرست تهیه کردم از کارهایی که یادم می آورد خوش بین باشم و در حال زندگی کنم، مثل موسیقی، تمیز کردن دور و بر و کتاب خواندن :) برای لحظاتی که دچار جمود می شوم و حس می کنم دنیا به آخر رسیده... 

هم دو راه پیشنهادی هست، یکی کمک به دیگران، یکی مراقبه ذهنی :)

The Buddhists had a helpful analogy here. Picture the mind like a waterfall, they said: the water is the torrent of thoughts and emotions; mindfulness is the space behind the waterfall

سروستاه نامه:

یک همکار همنام دارم، چند روز قبل سر نهار داشتم راجع به آقای کیانی صحبت می کردم که فهمیدم ۱۲ سال قبل شاگرد استاد بوده، حس مشترک خوبی به هم پیدا کردیم، دوستی به خاطر سروستاه:)

مدت هاست که نحوه پخت یا ترکیبی که برای خوردن غذاهای اصیل ایرانی رعایت می شد یا فراموش شده یا از طعمش خوشمان نمی آمده و کم کم از زندگی حذف شده، مثل:

کباب با سماق، ماست با نعناع یا پونه، عدسی با گلپر، کشک بادمجان با گردو و نعناع و ...

حالا چه به مزاج شناسی اعتقاد داشته باشید یا نه، چند هفته رعایت کردن اصولی که با مزاج شما سازگاری بیشتری دارد، باعث می شود که اعتقاد پیدا کنید :)))))

این یعنی غذاهایی که می خوریم نه تنها در سلامت عمومی، بلکه در احوال خلقی ما تاثیر بسزایی دارند و خیلی از مشکلات مزمن جامعه مدرن امروزی (مثل سر درد، نفخ، تیک عصبی و ...)، نتیجه بی توجهی به مزاج شناسی در زندگی است :)

پ.ن. امروز رفتیم وام ازدواج را تسویه کردیم، این یعنی سومین سالگرد ازدواج :)