چندوقت قبل یک کلاس غیرحضوری ثبت نام کردم، که شامل چهار جلسه‌ی ۷ ساعته می‌شد. زمان برگزاری کلاس پنج‌شنبه جمعه بود و زمان ثبت نام، با یک اشتباه لپی، فکر کردم که هفته دوم برگزاری کلاس تهرانم که نبودم :دی

از دو جلسه اول کلاس هم کمابیش راضی نبودم، یعنی وقتی وسط کلاس فکر می‌کنم که دارم وقت تلف می‌کنم و این‌ها را که خودم بلد بودم و شروع می‌کنم به مقایسه قیمت با جاهای دیگر، برای من یعنی نارضایتی. 

با این حال اتفاق عجیبی افتاد، بعد از جلسه دوم در حالی‌که با بی میلی داشتم به کامنت یکی از هم دوره‌ای‌ها در گروه تلگرامی کلاس جواب می‌دادم، پیامی دریافت کردم از یک فرد ناشناس که دوستی بود که ۲۶ سال قبل گم کرده بودم ...و همه‌ی این سال‌ها، علیرغم فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی هیچ وقت پیدایش نکردم...

خیره ماندم به صفحه گوشی و به این فکر کردم که حتی اگر تنها حکمت شرکت در این دوره مجازی همین یافتن دوستم باشد، می‌ارزد :)