پیش دانشگاهی که بودم یک روش جدید برای فال حافظ یاد گرفته بودم، این طوری که یک فاتحه برای حافظ می خوانی و به حق شاخه نباتش قسم می دادی که فالت را بگوید، بعد هر صفحه ای که باز کردی از آنجا، هفت غزل می رفتی پیش و بیت هفتم غزل هفتم، فال خاصه تو است :دی

سر همین روش قدیمی که بارها فال گرفته بودم و یک زمانی خیلی ایمان داشتم که روش درستی است، امروز برای همه اهل خانه فال گرفتم و بیا و ببین چه فال های درستی :)))))))))))))))

سرو ستاه نامه:

این بار دو هنرجوی اصفهانی آمده بودند پیش استاد که نوازنده حرفه ای بودند، به سبک استاد پایور می زدند و یکی شان که حرفه ای تر بود، یک گوشه ای برایمان اجرا کرد با شیرین کاری :) بعد استاد چند نکته مهم درباره مضراب گرفتن و علت بی نمد بودن مضراب در ردیف نوازی گفت و شروع کرد با شیرین کاری و مضراب با نمد نواختن که خیلی بامزه بود :) 

در پایان هم به مناسبت 21 مهرماه و روز بزرگداشت حافظ، برایمان گوشه ای نواختند و این بیت را خواندند:

بهشت عدن اگر خواهی، بیا با ما به میخانه        که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم