با خودم قرار می گذارم که باید فلان ساعت به کارهای دیگری بپردازم*، مثلا خوشنویسی، بعد وسط سر و کله زدن با yosemite و پارتیشن بندی برای ویندوز 10 و نصب یک خروار نرم افزار 64 بیتی که تو ساعت رایگان اینترنت، گذاشته بودم، دانلود شوند، می گویم همین که این درست شد بلند میشم، بعد این بلند میشم، بعد بعد اون یکی بلند میشم...

و ساعت می شود 9 شب، صابر خان سر می رسد و غر می زند که بیا شام بخوریم، خشک نشدی پای کامپیوتر؟ ...

پای کامپیوتر که می نشینم، مخصوصا الان که مهسا خانوم** اومده به جمع ما، گرسنه ام نمی شود، پلک نمی زنم*** و نمی فهمم زمان چطور می گذرد، دلم می خواهد زمان تا بی نهایت کش بیاید:-|

چه کنم؟ :-(

* خوشبختانه به قرار ورزش-ساز زدن هنوز وفادارم :)

** مک بوک پروی جدیدم که مثل ماه می مونه:-)

*** آخرش کور نشوم، خوبه :-))))))