متاستاز


به مریم گفتم: می دونی چیه؟ یه موقع هایی هست که یک مشکلی در همه جای زندگی آدم متاستاز* می کنه!

گفت: متاستاز؟

گفتم: آره، یعنی مثل سلول های سرطانی خودش را هی تکثیر می‌کنه به همه جا، مثلاً اول فقط سرطان سینه است، بعد می بینی که ریه و کبد و هزار تا جای دیگر هم درگیر شد!

گفت: آهان :-)

گفتم: آره، تقریباً اکثر ما این مهارت را نداریم که جلوی متاستاز "حال بد" را بگیریم. مثلاً اگر در زندگی هر کسی ده تا چیز مهم هست که با بودن اون‌ها حالش خوب باشه، با این بی مهارتی ما، اگه یکی‌اش را از دست بدهیم، انگار که هیچ کدومش را نداریم، دیگه قدر بقیه اونایی که داریم را نمی دونیم، مثلاً زبونم لال اگه بفهمیم یک مریضی لاعلاج گرفتیم، دیگه غذا خوردن هم حالمون را خوب نمی کنه، حتی سفر یا ...

خیلی راحت اسمش را می گذاریم افسردگی و یک هو می بینی به جای مثلاً یک ماه غصه داری، همه زندگی مشغول سوگواری هستیم، سوگوار مهارت هایی که باید یک جایی یک نفری یادمان می داد، یک وقتی، یک روزی باید یاد می گرفتیم و نگرفتیم...

و هیچ چیزی آسان تر از افسردگی نیست...


* آشنایی من با بسیاری از لغات تخصصی علم پزشکی به خاطر یک پدر آزمایشگاه چی و یک مادر به شدت علاقمند به مقوله سلامت است، در خانه پدری من همه چیز روی کانال سلامت تنظیم شده (تلویزیون: شبکه سلامت، رادیو: سلامت، روزنامه: سلامت و یک عالمه کانال تلگرامی سلامت که مطالبشان برایم فوروارد می شود :دی یک مادر خام گیاهخوار و یک پدر به ظاهر بی تفاوت که نگرانی‌اش را صبح‌ها نشان می‌دهد، وقتی همین طوری که در رختخواب هستی، می‌آید خونت را می گیرد که ببرد آزمایش کند :دی)

۱۵
۰۸ شهریور ۰۸:۳۳ بای پولار
دقیقا ما استعداد خاصی در متاستاز روحی داریم :(
و خب من هم خیلی آسیب دیدم توی این زمینه...

ایشالا که همتون سلامت باشید :)

ایشالا، ایشالا :)

۰۳ شهریور ۱۱:۲۱ دلا بانو
هه متاستازه نه متاستاژ:))))

:))))

۰۳ شهریور ۱۱:۲۱ دلا بانو
من متاستاژ شدید دارم:(
البته فکرکنم جمله م از نظردستوری غلطه!!
من زیاد در زندگیم متاستاژ رخ میده! اینطوری انگار بهتر شد:)
میرم اونا که به مرضیه گفتی میخونم! ممنون:)

عزیزی :) همه مون این طوری هستیم :)

۰۲ شهریور ۲۱:۲۹ ستــ ـاره
وای عجب خونواده ایه D: 
چقدر جالب

افسرده بودن ، غمگین بودن، منفی بودن ،  نق زدن ،و همه اینا انرژی کمتری میخواد نسبت به شاد بودن و مثبت بودن...


مخصوصاً که بقیه هم دیگه هیچ انتظاری ازت ندارن، بهت مسئولیت نمیدن، حواسشون بهت هست و این پاداش های منفی باعث میشه هی بیشتر و بیشتر در افسردگی غرق بشیم :-|

۰۲ شهریور ۱۴:۲۹ ماهیِ نفس کِش! :)
دقیقا دقیقا همینطوره..
ناراحت بودن و پکر بودن کار سختی نیس
اما شاد بودن! :)

حفظ شادی خیلی سخته :(

ممنونم بابت این پست ، چون یادم اورد اگرچه روزای سختی هست، اگرچه یه چیزایی نیست که باید باشه ، ولی هنوز خیلی چیزا تو زندگی دارم که تمرکزمو بدم روشون و اون چیزایی که نیستن هم خودم بسازم..
راست میگی ، اسون ترین راهه 

کاشکی یادمون بمونه، کاشکی خودم یادم بمونه :)

۰۲ شهریور ۰۹:۳۹ محمود بنائی
ممنون از متن خوبت، حس خوبی بهم داد، امروز حتما پیگیر یکی از اون کارهایی که حالم را خوب میکنه میشم و حتما درباره اش توی وبلاگم می نویسم.

خواهش می کنم، چه خوب منتظرم :)

۰۱ شهریور ۲۳:۱۳ آقاگل ‌‌‌‌
واقعا صبح به صبح ازتون خون میگیرن پدرجان؟ :))
متاستاز! هم عجب چیزیه ها! باید حواسم به متاستاز حوادث بد باشم! بخصوص این دو هفته متاستاز سوتی دادن داشتم! هر لحظه سوتی میدادم!

فرض کن صبح به صبح :-))))))))))))) 

نه هر وقت که شک می کردند که به مریضی عجیبی دچار شده ام، پدر و مادر شب با هم جلسه شورا برگزار می کردند و صبح پدر محترم من را غافلگیر می کرد :)))))

خیلی خیلی ممنون از پاسخ :)
البته منم داغون نیستم تو این قضیه ولی هنوز برش غلبه نکردم گاهی هست گاهی نیست

عزیزمی :) خوبه باید به هم کمک کنیم، تو هم اگه کاری می کنی که بهتر میشی به من بگو :)

خیلی بابات باحاله :دی 

داستانی داریم باهاش :-)

۰۱ شهریور ۱۷:۵۲ گربه بنفش
اوهوم،متولد شهریورم:)
کلا ۳۱روز شهریور و ۳روز بعد از تموم شدن امتحانات،برای من حکم بهشت رو داره:دی

ماه تولدت مبارک :)
چرا فقط سه روز؟ :-))))

امروز من به یکی از اخلاق های بد خودم تا حدودی فائق اومدم و خیلی خوشحالم! 
اما بیشتر خوشحال می بودم اگر یادم داده بودن که چطور خودم رو کنترل کنم..
این نوع مهارت ها رو کی باید یادمون میداده که نداده؟
+چه پدر باحالی!

در چنین مواردی من خیلی خوشحال می شوم و به شدت از خودم راضی و خشنود می گردم :))))))))))


شاید مدرسه، شاید پدر مادر، نمی دونم... (ولی به جای این همه درس عجیب و غریب و سخت که گاهی فقط به درد تحقیقات پیچیده می خوره، کاشکی چند تا واحد درسی مهارت زندگی داشتیم، مثلاً چطور میشه استرس را کنترل کرد؟ چطور میشه خشم را کنترل کرد؟ و چرا قهر کردن خوب نیست؟ چقدر به بقیه اعتماد کنیم؟ چطوری دروغ نگوییم؟ حسادت چه بلایی سرمان می آورد؟ و ...)

موافقم، باحاله :)

۰۱ شهریور ۱۶:۵۴ گربه بنفش
توی شهریور،متاستاز حال بد معنی نداره:)

تولدت تو شهریوره؟


برای من روز تولدم، ایام سه روزه سالگرد ازدواجم، روز عید و چند تا روز دیگه هست که به هیچ عنوان متاستاز معنا نداره :)))))))))))) بقیه اش را در حال کنترل کردن خودم هستم که شیمی درمانی اش کنم، در نطفه خفه بشه :)

وای ینی باباتون هی میان خون میگیرن ازتون که آزمایش کنن؟؟خخخخخ چه خانواده باحالی=)))))
اینیکه گفتین واقعا هست... من خیلی سعی کردم رو این موضوع کار کنم و واسه خودم تقریبا موفق بودم... ولی دیگرانو هنوز نتونستم :/// بس که در برابر این قضیه مقاومت میکنن، مردم سوریه مقاومت نمیکنن...:/ والا به خدا

بچه که بودم این طوری بود، الان ها خب خونه خودم هستم، ولی گاهی میاد همین جا ازم خون می گیره (البته با هماهنگی قبلی) :))))))))))

برای خودت چی کار می کنی که خوب میشی؟

((: چه جالب انگیز

بسیار جالب انگیزناک :)

عجب! من اول رفتم توی اینترنت متاستاز را سرچ کردم بعد متن رو خوندم :/ اصلا هم نیازی نبود :(

چه خوب که گفتی، من لینک متاستاز را گذاشتم که برای تلفظ ش کسی به مشکل برنخوره :)

دقیقا همینطوره.. چقدر خوب توصیفش کردی..

خواهش می کنم :)

چقدر جالب :)) 

:))) بله

به نظرتون "مهارت جلوگیری از متاستاز حال بد" چیه؟ (تو این پست خودتونو ظاهراً جزو کسایی که این مهارتو ندارن دونستین ولی اگر ممکنه درموردش بیشتر بنویسین. با تشکر قبلی)

اوهوم، مهارت حفظ حال خوب در من خیلی داغونه :-|


یکی از راه هایش "واقعیت درمانی" است، در حال زندگی کردن است، غرق نشدن در افکار چرند است، یکی از مهمترین مهارت هایش اینه که عزت نفس را ببری بالا (و حواست باشه عزت نفس به هیچ عنوان اعتماد به نفس نیست، عزت نفس یک جورایی یعنی دست از سرزنش خودت برداری و خودت را دوست داشته باشی) :)))))))))) 

کلمه کلیدی دیگری که بهت پیشنهاد میدم باهاش سرچ کنی، کتاب تئوری انتخاب ویلیام گلاسر، و هر چیزی که درباره سفر قهرمانی هست و از بهشت ایده آل ذهنی پرت شدن بیرون...

شاید مطالعه درباره سایه های شخصیتی هم کمک کنه بهت، چون گاهی وقت ها وقتی با سایه خودمون رو به رو میشیم، از بهشت پرت میشیم بیرون :-| و حالمان خیلی خیلی بد میشه

من خودم البته نسبت به قدیم ها که داغون بودم، بهتر شدم، بسیار زیاد بهتر شدم، ولی هم چنان در حال تمرین مدام به سر می برم :)

۰۱ شهریور ۱۲:۳۸ 💕 پسر خوب 💕
0_0

^-^

:))))
اون خط اخر ینی دیوونه ام کرد هههه

:))))))))))))) داستانی داشتیم زمان بچگی

۰۱ شهریور ۱۲:۱۵ علی صفری
عالی بوووووووووووووووووووووووووود😊

ممنونم :)

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
در جستجوی درون و برون...
موضوعات
سروستاه نامه، سنتور (۲۷)
خوشنویسی، تذهیب (۱۷)
کار، iOS، اندروید (۳۷)
زندگی بهتر (۸۴)
یاد ایام (۲۸)
مهلا (۲۳)
صابرانه (۴۵)
از این روزها (۱۶۷)
یک سال بدون... (۱۲)
خانه دوست کجاست؟ (۲۶)
آشپزی، خام گیاهخواری (۱۹)
نی‌نی گولو، لیلی (۱۰۱)
کتابخوانی (۶)
مشاوره (۸)
آن سوی آب‌ها (۸۷)
داستان (۲)
چالش وبلاگی (۱)
آخرین نوشته ها
بدو گفتم که مشکی یا عبیری...
لبه‌ی پیاده‌رو، هم سطح جاده
سیاه و سفید
تنظیم روی فرکانس دیگر
هر نه ماه هم تکرار کنیم!
بیخودی
اعلام حیات :)
کرونا تست
مدرسه
کرونا در یک قدمی
محبوب ترین نوشته ها
لیلی، نام دیگر عشق است...
گاهی بیرون رو نگاه کن
کوچولو بیا*
سهیم شدن
امن‌سازی
یازده ضربدر سه
بسی عشق بودی در این چهار سال
مادرانگی :)
بدو گفتم که مشکی یا عبیری...
سوگواری
پربیننده ترین نوشته ها
لالایی لیلی :)
شفایافتگان
هَکَلچه :-)
مهاجرت
"هل اتی" کجا رفت؟
پسر یا دختر! مسئله این است...
مادر شوهر
روغن کلزا
بی کلید در* :-)
لیلی، مثلِ پری
نوشته های پر بحث تر
هَکَلچه :-)
کوچولو بیا*
لیلی، مثلِ پری
خب تا آخرش رو بگو :-|
لیلی، نام دیگر عشق است...
پسر یا دختر! مسئله این است...
دوبله وسط :-)
بی کلید در* :-)
آشپز که دو تا شد...
شهاب الدین*
تاریخچه نوشته ها
بهمن ۱۴۰۰ ( ۳ )
دی ۱۴۰۰ ( ۴ )
آذر ۱۴۰۰ ( ۳ )
آبان ۱۴۰۰ ( ۶ )
مهر ۱۴۰۰ ( ۸ )
شهریور ۱۴۰۰ ( ۸ )
مرداد ۱۴۰۰ ( ۷ )
تیر ۱۴۰۰ ( ۹ )
خرداد ۱۴۰۰ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۴۰۰ ( ۹ )
فروردين ۱۴۰۰ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۹ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۹ ( ۹ )
دی ۱۳۹۹ ( ۹ )
آذر ۱۳۹۹ ( ۸ )
آبان ۱۳۹۹ ( ۷ )
مهر ۱۳۹۹ ( ۸ )
شهریور ۱۳۹۹ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۹ ( ۹ )
تیر ۱۳۹۹ ( ۹ )
خرداد ۱۳۹۹ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۳۹۹ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۹ ( ۸ )
اسفند ۱۳۹۸ ( ۹ )
بهمن ۱۳۹۸ ( ۸ )
دی ۱۳۹۸ ( ۹ )
آذر ۱۳۹۸ ( ۹ )
آبان ۱۳۹۸ ( ۱۱ )
مهر ۱۳۹۸ ( ۹ )
شهریور ۱۳۹۸ ( ۸ )
مرداد ۱۳۹۸ ( ۹ )
تیر ۱۳۹۸ ( ۹ )
خرداد ۱۳۹۸ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۳۹۸ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۸ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۷ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۷ ( ۹ )
دی ۱۳۹۷ ( ۸ )
آذر ۱۳۹۷ ( ۸ )
آبان ۱۳۹۷ ( ۸ )
مهر ۱۳۹۷ ( ۹ )
شهریور ۱۳۹۷ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۷ ( ۹ )
تیر ۱۳۹۷ ( ۸ )
خرداد ۱۳۹۷ ( ۱۰ )
ارديبهشت ۱۳۹۷ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۷ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۶ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۶ ( ۱۰ )
دی ۱۳۹۶ ( ۷ )
آذر ۱۳۹۶ ( ۹ )
آبان ۱۳۹۶ ( ۹ )
مهر ۱۳۹۶ ( ۸ )
شهریور ۱۳۹۶ ( ۷ )
مرداد ۱۳۹۶ ( ۲ )
تیر ۱۳۹۶ ( ۶ )
خرداد ۱۳۹۶ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۳۹۶ ( ۸ )
فروردين ۱۳۹۶ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۵ ( ۹ )
بهمن ۱۳۹۵ ( ۸ )
دی ۱۳۹۵ ( ۱۰ )
آذر ۱۳۹۵ ( ۹ )
آبان ۱۳۹۵ ( ۱۰ )
مهر ۱۳۹۵ ( ۹ )
شهریور ۱۳۹۵ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۵ ( ۸ )
تیر ۱۳۹۵ ( ۱۰ )
خرداد ۱۳۹۵ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۳۹۵ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۵ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۴ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۴ ( ۹ )
دی ۱۳۹۴ ( ۹ )
آذر ۱۳۹۴ ( ۸ )
آبان ۱۳۹۴ ( ۸ )
مهر ۱۳۹۴ ( ۹ )
شهریور ۱۳۹۴ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۴ ( ۶ )
آبان ۱۳۹۳ ( ۳ )
مهر ۱۳۹۳ ( ۸ )
شهریور ۱۳۹۳ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۳ ( ۹ )
تیر ۱۳۹۳ ( ۹ )
خرداد ۱۳۹۳ ( ۱۰ )
ارديبهشت ۱۳۹۳ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۳ ( ۸ )
اسفند ۱۳۹۲ ( ۳ )
پیوند ها
گروه نرم افزاری پرکا
دامن گلدار اسپی
تیرمن
جولیک
نارخاتون
یک آشنا
آقاگل ملت
ذهن زیبای یلدا
faella
توکا
وقتی فاطمه روز به روز بزرگتر می‌شود
یک مترسک
وایسیـ ورسا
می‌خواهم فاطمه باشم
غرور شکسته
فیلوسوفیا
پرتقال دیوانه
حریری به رنگ آبان
در دیار نیلگون خواب
دکتر میم
خانومی جانم
روزنوشت های میم صاد
پنجره می‌چکد
ریشه در باد
حنا
صخره‌نورد
لافکادیو
هیچ
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان