زندگی مارپیچی :-)

همیشه فکر می کردم وقتی بعد از یک عالمه تلاش و کوشش برگشتی سر خونه اول، یک فاجعه واقعی است! انگار از زاویه صفر شروع کردی و رفتی و رفتی تا رسیدی به 360 و تازه فهمیدی که ای دل غافل، این جا که همون جاست :-|

حالا اما می خواهم بگویم که سفر زندگی شبیه یک دایره چسبیده به صفحه نیست، دو بعدی نیست... سه بعدی است شاید :-) وقتی دایره تموم میشه بر نمی گردی سر جای اول، مثل فنر است، یک سطح رفتی بالاتر، رشد کردی بالغ شدی، تو دیگه آدم قبلی نیستی :-)

یا حتی اسپایرال، شعاعت هم بزرگ شده، دیدگاهت گسترده شده...


سفر زندگی یه همچین شکلی باید داشته باشه...


پ.ن. مهلا بهم میگه "عمه نا"، سمانه هی میگه، بگو: عمه پریسا :-) اون میگه: عمه نا، عمه نا :-)))))

۹
آره خب، زندگی همونجاس، فصلا و سالا همون جان چیزی عوض نمیشه.
آدما میان رد میشن و هر بار یه چیز تازه ازشون می فهمن و یاد میگیرن..

+عمه نا :))
یکی از بچه های فامیل هم به دلیل نامعلومی به من میگف "چه" :))
هیچ ربطی م به اسمم نداشت

آدم یاد چه گوارا می افته :)))

۲۳ شهریور ۰۹:۵۲ بای پولار
آره هیچ وقت آدم به جای قبلش بر نمی گرده. هیچ وقت...

به جای بهتری می رسه، به جایی که رشد کرده :)

درک جالبی بود!
 مهلا رو ببوس عمه پری:****

نسترن گلی چطوری؟ خوبی؟ پیام اومد پیشت؟


ممنونم عزیز دلم، جایت خیلی خالیه :(

:/

:-|

ازصفر شروع کردن هیچوقت بد نیس
پر از تجربه میشی و دوباره شروع میکنی

این که آدم تجربه ها را به عنوان یک پله ارتفاع گرفتن ببینه خیلی خوبه :)

۱۶ شهریور ۱۹:۱۹ گربه بنفش
مهلا جز عشق های من است:))

عشق مشترکمون است :)

۱۶ شهریور ۰۶:۳۸ Lady cyan ※※
دید جالبیه ^_^

موافقم :)

موافقم! البته بیشتر با مهلا! D:

مهلا عشقه :)

چه دیدگاه جالبی. .تاحالا اینجوری فکر نکرده بودم :))

عمه نا! عزیزم ^_^

:) دیدگاه متحول کننده ای است، باعث میشه آدم افسردگی نگیره :)

۱۵ شهریور ۲۲:۲۷ آقاگل ‌‌‌‌
این حرفتون رو دقیقا یکی از استادهامون میزد. اون مثال مورچه رو میگفت. میگفت مورچه ای رو در نظر بگیر و یک مخروط رو هم در نظر بگیر. حالا فرض کن مورچه از دهنه کوچک مخروط وارد مخروط میشه و شروع میکنه به دور زدن و جلو اومدن توی مخروط. هرچی جلوتر میاد دنیاش بزرگتر میشه. بعدهاش بیشتر میشه. و فضاش گسترده تر.
زندگی ما آدم هام همینه واقعا
.
عمه نا آخه؟ :))
امیرحسینمون به دختر خاله م که اسمش فاطمه بود میگفت آجی فانینی! یاد اون افتادم.

به به، دقیقا همین مخروط مفهوم اسپایرال است :)


فانینی خیلی خوبه، خیلی دوست داشتنیه :)

۱۵ شهریور ۲۱:۳۰ آقای خوش فکر
جایزه ی نوبل بعد از واتسون و کریک که ساختار DNA رو کشف کردن ، باید به شما تعلق بگیره !

فکر نکنم خیلی ایده اش برای من باشه، فکر کنم یه عالمه آدم دیگه هم همین ایده رو دارن :) شاید من هم جایی به گوشم خورده بوده، جایی در ضمیر ناخودآگاهم نشسته بود شاید

ولی ممنونم از نظر لطفت :)

یه سطح میری بالاتر... زندگی سه بعدیه... چه دیدگاه دوست داشتنی!

دیدگاهیه که باعث میشه آدم ناامید نشه :))

۱۵ شهریور ۱۹:۳۵ مترسک ‌‌
در مورد این حرف زدن بچه‌ها یه چیز خوشمزه‌ای یه جا خوندم؛ میگه که بچه‌ها توی ذهنشون کلمه رو درست میگن، مثلاً همین دوستمون توی ذهنش میگه «عمه پریسا» و متوجه نیست که داره اشتباه تلفظ می‌کنه و اگه بزرگ‌ترا عین خودش تلفظ کنن و مثلاً بگن «عمه نا»، سیامک انصاری درونش فعال می‌شه و پوکرفیس به دوربین خیره می‌شه که «این چی چی میگه؟»؛ ضمناً از طرف من برادرزاده جان رو ببوسید ^_^

خیلی خوشمزه بود مترسک :) یادم بمونه :)


حتما، حتما می بوسمش :)

۱۵ شهریور ۱۹:۰۶ آقای سوژه خوار
فنر؟؟
مگه این که فنر خراب باشی که به جای اول بر نگردی!
عمه نا :))
دارم به این فکر می کنم عمو بشم چی صدام کنن عمو طا :/

عمو طا خیلی خوب بود، عالی بود :)))))))))

((: عمه؟

عمه نا :))))))))))

۱۵ شهریور ۱۸:۴۹ مونا حاجی مومنی
سه بعدی و مارپیچی تعبیر قشنگی بود :)) دستت درد نکنه :*

ممنونم از تو مونای مهربونم :*

۱۵ شهریور ۱۸:۲۹ جودی آبوت
چ جالب
الان ک یادم افتاد بیام وبت،شما آپ کردی:)

درست میگی،ما اگه حتا ب جایی برسیم که فکرکنیم یه چیزایی رو از دست دادیم و رسیدیم جای قبلی،باز هم یه پله بالاتریم

عمه نا ک قشنگ تره😍

به نظر خودم هم قشنگتره، "عمه نا" خیلی عاطفیه :)

چقدر پاراگراف دوم هنرمندانه نوشته شده :)

:))) ممنونم

چه دیدگاه خوبی 

ممنونم :*

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
در جستجوی درون و برون...
موضوعات
سروستاه نامه، سنتور (۲۷)
خوشنویسی، تذهیب (۱۷)
کار، iOS، اندروید (۳۷)
زندگی بهتر (۸۴)
یاد ایام (۲۸)
مهلا (۲۳)
صابرانه (۴۵)
از این روزها (۱۶۷)
یک سال بدون... (۱۲)
خانه دوست کجاست؟ (۲۶)
آشپزی، خام گیاهخواری (۱۹)
نی‌نی گولو، لیلی (۱۰۱)
کتابخوانی (۶)
مشاوره (۸)
آن سوی آب‌ها (۸۷)
داستان (۲)
چالش وبلاگی (۱)
آخرین نوشته ها
بدو گفتم که مشکی یا عبیری...
لبه‌ی پیاده‌رو، هم سطح جاده
سیاه و سفید
تنظیم روی فرکانس دیگر
هر نه ماه هم تکرار کنیم!
بیخودی
اعلام حیات :)
کرونا تست
مدرسه
کرونا در یک قدمی
محبوب ترین نوشته ها
لیلی، نام دیگر عشق است...
گاهی بیرون رو نگاه کن
کوچولو بیا*
سهیم شدن
امن‌سازی
یازده ضربدر سه
بسی عشق بودی در این چهار سال
مادرانگی :)
بدو گفتم که مشکی یا عبیری...
سوگواری
پربیننده ترین نوشته ها
لالایی لیلی :)
شفایافتگان
هَکَلچه :-)
مهاجرت
"هل اتی" کجا رفت؟
پسر یا دختر! مسئله این است...
روغن کلزا
مادر شوهر
بی کلید در* :-)
لیلی، مثلِ پری
نوشته های پر بحث تر
هَکَلچه :-)
کوچولو بیا*
لیلی، مثلِ پری
خب تا آخرش رو بگو :-|
لیلی، نام دیگر عشق است...
پسر یا دختر! مسئله این است...
دوبله وسط :-)
بی کلید در* :-)
آشپز که دو تا شد...
یک عالمه یک*
تاریخچه نوشته ها
بهمن ۱۴۰۰ ( ۳ )
دی ۱۴۰۰ ( ۴ )
آذر ۱۴۰۰ ( ۳ )
آبان ۱۴۰۰ ( ۶ )
مهر ۱۴۰۰ ( ۸ )
شهریور ۱۴۰۰ ( ۸ )
مرداد ۱۴۰۰ ( ۷ )
تیر ۱۴۰۰ ( ۹ )
خرداد ۱۴۰۰ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۴۰۰ ( ۹ )
فروردين ۱۴۰۰ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۹ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۹ ( ۹ )
دی ۱۳۹۹ ( ۹ )
آذر ۱۳۹۹ ( ۸ )
آبان ۱۳۹۹ ( ۷ )
مهر ۱۳۹۹ ( ۸ )
شهریور ۱۳۹۹ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۹ ( ۹ )
تیر ۱۳۹۹ ( ۹ )
خرداد ۱۳۹۹ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۳۹۹ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۹ ( ۸ )
اسفند ۱۳۹۸ ( ۹ )
بهمن ۱۳۹۸ ( ۸ )
دی ۱۳۹۸ ( ۹ )
آذر ۱۳۹۸ ( ۹ )
آبان ۱۳۹۸ ( ۱۱ )
مهر ۱۳۹۸ ( ۹ )
شهریور ۱۳۹۸ ( ۸ )
مرداد ۱۳۹۸ ( ۹ )
تیر ۱۳۹۸ ( ۹ )
خرداد ۱۳۹۸ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۳۹۸ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۸ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۷ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۷ ( ۹ )
دی ۱۳۹۷ ( ۸ )
آذر ۱۳۹۷ ( ۸ )
آبان ۱۳۹۷ ( ۸ )
مهر ۱۳۹۷ ( ۹ )
شهریور ۱۳۹۷ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۷ ( ۹ )
تیر ۱۳۹۷ ( ۸ )
خرداد ۱۳۹۷ ( ۱۰ )
ارديبهشت ۱۳۹۷ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۷ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۶ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۶ ( ۱۰ )
دی ۱۳۹۶ ( ۷ )
آذر ۱۳۹۶ ( ۹ )
آبان ۱۳۹۶ ( ۹ )
مهر ۱۳۹۶ ( ۸ )
شهریور ۱۳۹۶ ( ۷ )
مرداد ۱۳۹۶ ( ۲ )
تیر ۱۳۹۶ ( ۶ )
خرداد ۱۳۹۶ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۳۹۶ ( ۸ )
فروردين ۱۳۹۶ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۵ ( ۹ )
بهمن ۱۳۹۵ ( ۸ )
دی ۱۳۹۵ ( ۱۰ )
آذر ۱۳۹۵ ( ۹ )
آبان ۱۳۹۵ ( ۱۰ )
مهر ۱۳۹۵ ( ۹ )
شهریور ۱۳۹۵ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۵ ( ۸ )
تیر ۱۳۹۵ ( ۱۰ )
خرداد ۱۳۹۵ ( ۹ )
ارديبهشت ۱۳۹۵ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۵ ( ۹ )
اسفند ۱۳۹۴ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۴ ( ۹ )
دی ۱۳۹۴ ( ۹ )
آذر ۱۳۹۴ ( ۸ )
آبان ۱۳۹۴ ( ۸ )
مهر ۱۳۹۴ ( ۹ )
شهریور ۱۳۹۴ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۴ ( ۶ )
آبان ۱۳۹۳ ( ۳ )
مهر ۱۳۹۳ ( ۸ )
شهریور ۱۳۹۳ ( ۹ )
مرداد ۱۳۹۳ ( ۹ )
تیر ۱۳۹۳ ( ۹ )
خرداد ۱۳۹۳ ( ۱۰ )
ارديبهشت ۱۳۹۳ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۳ ( ۸ )
اسفند ۱۳۹۲ ( ۳ )
پیوند ها
گروه نرم افزاری پرکا
دامن گلدار اسپی
تیرمن
جولیک
نارخاتون
یک آشنا
آقاگل ملت
ذهن زیبای یلدا
faella
توکا
وقتی فاطمه روز به روز بزرگتر می‌شود
یک مترسک
وایسیـ ورسا
می‌خواهم فاطمه باشم
غرور شکسته
فیلوسوفیا
پرتقال دیوانه
حریری به رنگ آبان
در دیار نیلگون خواب
دکتر میم
خانومی جانم
روزنوشت های میم صاد
پنجره می‌چکد
ریشه در باد
حنا
صخره‌نورد
لافکادیو
هیچ
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان