و یک نوع زمان بندی محبوب رؤسا وجود داره که فارغ از هر نوع قول و قراری که قبلش با هم گذاشته باشید و توافق هایی که کردید، در یکی از دو دسته زیر جا می گیرد:
۱- هر چه زودتر، بهتر :-|
۲- تماس در آخرین ساعت مرسوم اداری روز برای محول کردن کاری که باید تا فردا صبحش آماده باشه :-|
لیلی خوشبختی میشه :-)
خیلی داغونه، اتفاقی که برای من می افته اینه که یه مدت دچار ناامیدی فلسفی میشم :-|
بله بله هدف ما باید والاتر از پول در آوردن باشه :-|
میگم میگم، ولی دفعه بعد همون آش است و همون کاسه :-( مخصوصا مورد دوم خیلی رو اعصاب است، نه این که من دورکاری هم پروژه را پیش می برم، انتظار دارن اگه ساعت 6 به من کار رو بدهند، تا 6 صبح فردا تموم بشه، خب آقا جان من هم برای زندگی خودم تایم شیت دارم دیگه، میخوام بخوابم شب :-(
اوهوم، خب اشکالش اینه که اجباریه، بعد هر چه زودتر در ذهن من دو روز است،در ذهن رییس یک ساعت است :-/
با صندلی الکتریکی حتی :-/
سلام :-) مرسی عمو، حالش خوبه :)
اوهوم :-(
