روزهای سختی گذشته،
شاید روزهای سختی مونده باشه، نمی دونم ...
فقط می دونم دلم برای نوشتن خیلی تنگ شده،
روتین نوشتن دو روز در هفته اینجا، با همه محبت های شما، همیشه بهم انگیزه می داد که ادامه بدهم :)
پس...
بی خیال سختی ها
خسته اما با لبخند،
خسته اما با امید،
با امید فرداهای بهتر
به خانه برمیگردیم* :)
* تیتراژ یه برنامه ای بود به همین نام که وقتی دبیرستان بودم کانال ۵ پخش می کرد :)
پ.ن. برای دیدن عکس های لیلی و شیرو، به آی دی private من، par4301 در اینستاگرام، بعد از آشنایی دادن درخواست بدهید :)