ذهن آگاهی ترجمهای است برای کلمه mindfulness، یک جورهایی به معنای توجه به حال یا حضور در لحظه :)
حالا انواع روشها پیشنهاد میشود، از تنفس شکمی و توجه به دم و بازدم تا چک کردن حواس پنجگانه (الان چی میبینم؟ چی میشنوم؟ بوی چی میاد؟ ...)، یا راه رفتن و هماهنگی دم و بازدم با شماره گامها، حتی حضور داشتن هنگام خوردن چیزی، مزه مزه کردن، خوب جویدن، به مزهاش فکر کردن انگار که بار اول است که میخواهی بچشی...
من اما چند وقتی است روش دیگری پیدا کردهام برای جدایی از غوطه وری در گذشته و آینده و چسبیدن به حال، همان لحظهای که هستم، همان دم، از همه روشها کارآمدتر...
و آن چیزی نیست جز: با طمانینه نگاه کردن به لیلی :) به موهایش، به مژههای نازش، به لپش، چونه، به لبخندش، به چشمهایش...
تبارک الله... چه معجزهای است انسان :)