جگرگوشه تازه بیدار شده، ازش می‌پرسم می‌خواهی بریم اتاقت با هم بازی کنیم؟ میگه نه الان ساعت ددر است (در مقابل ساعت بازی مامان و لیلی)! میگم: بریم پشت خونه توپ بازی؟ شن بازی هم میشه کرد، هاپو‌ها هم میان بدو بدو. میگه: شن بازی؟ آره، بریم دریا!
حالا بیا و درستش کن :دی
اینجوری که شما گفتی منم دلم شن بازی خواست دیگه چه انتظاری از بچه دارید خب؟:))))
:)))))
چند روز پیش یه بچه اومده بود آتلیه. نمیذاشت عکسشو بگیرم. تهش بهش گفتم اگه بذاری عکس بگیرم مامانت میبردت،.. (حرفمو بُرید و گفت) : دَدَر دودور؟ :))
خدا حفظ کنه جگر گوشتونو
چه وروجکی بوده :)
چقدر لحظه های زندگی با بچه‌ها شیرینه. برات آرزوی استفاده از تک تک‌این لحظات و چشیدن لذتش رو با تک تک سلول هات دارم.
ممنونم برای آرزوی قشنگت:*
:)))
این عبارت قربون چشم‌های بادومی برای من عبارت خیلی شیرینیه. معمولاً بعد از گفتنش می‌رسیدیم به اینکه «خب من بادوم می‌خوام.»
دیگه شیرینی‌اش به همون است :)))
😅 یکوقت هایی دهان بی موقع باز می شود و توضیحات اضافه می دهیم. لیلی جان ما را ببرید ساحل حالا.
فردایش بردمش :) ولی خیلی سرد شده برای ساحل رفتن، مخصوصا که رضایت نمیده فقط شن بازی کنه و میخواد بره وسط آب صدف جمع کنه
چه مامان باحوصله ای که اجازه شن بازی به بچه میده دردسر تمیزی بعدش خیلی زیاده خوشبحال لیلی بخاطر همچین مامان پایه ای
ممنونم از دلگرمی‌ات عزیزم :*
همین امروز ما هم کلی ماجرا داشتیم تا بچه‌ها رو راضی کنیم هوا سرده و واسه آب‌بازی کردن تو دریا مناسب نیست. :| :دی
معضل جهانی است :))) چطور راضی شدن؟ بچه ما که رفت تو آب :-|
