خیلی سخته به نظر بقیه ستون باشی، ولی به نظرت خودت نباشی :-|
پ.ن. مثلا breaking news :دی امتحان تئوری رانندگی رو قبول شدم، جیغ و دست و هورا :)
خیلی سخته به نظر بقیه ستون باشی، ولی به نظرت خودت نباشی :-|
پ.ن. مثلا breaking news :دی امتحان تئوری رانندگی رو قبول شدم، جیغ و دست و هورا :)
من در این جور شرایط حس میکنم کسی نمیبینه من رو یا به رسمیت نمیشناسه، قشنگ دوست دارم یکی بگه آره تو ضعیفی تو فلان چیز کم میاری، ولی وقتی میگن خوبی انگار تنها میمونم :|
بنده سه بار اینجا رفتم امتحان تئوری و رد شدم، هنوز هم نرفتم از وقتی خورده به کرونا. خیلی مبارکه :) :*
چه حس غریبی رو گفتی مونا، گاهی برای من هم اونطوریه، می فهمم
من عذاب وجدان هم میگیرم تازه! که چرا اونطوری که فکر میکنن نیستم! یا اصلا جرا من باعث شدم اینطوری فکر کنن:/
خیلییی مبارکه^_^
چرا باعث شدم اونطوری فکر کنن خیلی میاد تو ذهنم :)
وااای قبول شدن من توی رانندگی رو ندیده بودی :)))
بعد از 7 بار رد شدن من قبول شدم واصلا روی ابرها بودم :))))
حست رو کاملا درک می کنم :دی
نوش جانت
عزیز دلم :********
یعنی تصور خودت از خودت، با تصور بقیه از تو فرق داره؟
آره دقیقا، برداشت بیرونی با شرح حال درونی نخونه
سختترش اینه که کسی به ستون بودن قبولت نداشته باشه حتی:)
اون ور هم سخته نسرین، درست میگی
به نظر من تا حد زیادی طبیعیه که آدم «برای» بقیه ستون باشه ولی خودش چنین حسی نداشته باشه، یا حداقل به این غلظت نباشه :)
گاهی من شوکه میشم از فهمیدنش