اوووووووف چه شاه کلیدی داد دستمون لیلی. 🤩😘😘😘😘

کاش همه‌ی این وقتا می‌گفتیم خسته‌ایم و طرفمون می‌فهمید الان خسته‌بودنمون یعنی چی :دی

حداقل لیلی میفهمه چیزی که ما میخوایم کتمانش کنیم:)

اثر زبان هلندی نیست؟ چون هلندی هم به شدت در توصیف احساسات به لحاظ واژگان فقیره. خستگی آشفتگی کلافه بودن ناخوشی و کلی احساسات حتی بدمزه بودن صرفا یا یک صفت دو بیان میشن.

پیرو حرف هیچ جان، تو زبان ترکی به بیمارستان می‌گفتن خسته‌خانه. اهالی باکو که زیاد میان تبریز هنوزم از این اصطلاح استفاده می‌کنن:)

تو زبان فارسی (البته الان دیگه چندان مرسوم نیست) به آدم زخمی میگن «خسته» و به اونی که زخما رو باهاش می‌بندن میگن «خسته‌بند»! :)

بچه‌ی خسته مونده :)

کلا جامعه‌ی خسته‌ای داریم تقصیر اون نیست:)

راس گفته دیگه هممون این واژه برامون مث کلیدِ 😁

قبل تر ها هرکی ازم میپرسید چته میگفتم خستمهِ میگفتن خب از چی میگفتم از این زندگی ، بعدتر ها هروقت از دانشگاه میومدم مپرسیدن چته میگفتم خستمه میگفتن بازم از زندگی میگفتم نه این سری از بدو بدو کردن ! این واژه شده بود کلید تمام حرفام تو تمام دعواهام تمامِ حرفایی که میزدم ۹۰ درصدش اخرش میگفتم چرا نمیفهمید خسته ام😂

چقدر خوبه این فسقلی :))))

چه جالب الان خستگی برام معنای عمیق تری پیدا کرد...

شاید خستگی رو باید جامع تر در نظر بگیریم مثل لیلیD: