میدونم حال ناخوشی که دارم انتخاب خودم هست. این رو برگزیدم که تویش با حال ناخوشم بمانم و هیچ کار نکنم و هیچ کسی هم جسارت نکند که بپرسد چرا هیچ کاری نمیکنی. گفتی این انتخاب نیست؟ که هوای نفس است؟ هر چی هست گاهی من را در خودش میبلعد و دلم میخواهد بروم زیر پتو و فقط همان جا بمانم...
پ.ن راستی به وضعیت متاهل شاغل تغییر وضعیت دادهام. ولی خستهام، خیلی خیلی خسته...