آدم وقتی تصمیم میگیره پدر-مادر بشه، دو تا چیز رو نباید هیچ وقت فراموش کنه، یک این که زندگی بحران داره و حتی اگه بخواهی هم نمی‌تونی یک مادر کامل، پدر کامل بشی، هر چی بیشتر دست و پا بزنی، بیشتر فرو میری، پس دست و پا زدن ممنوع، ول کن، پایت رو بکوب ته استخر برگرد روی آب.

دو این که با پذیرش اولی، به خودت روا بدار که اشتباه کنی، آسیب نداره؟ حتما که داره، ولی اون آسیب‌ها هم می‌تونه بخشی از فرآیند رشد اون بچه باشه و بخشی از مسیر یکتای زندگی تو. پس یاد بگیر چطوری ترمیم کنی. میشه کامل ترمیم کرد؟ معلومه که نمیشه، تا جایی که می‌تونی انجام بده، بقیه‌اش رو بسپار.