گفتم: یک نکته‌ای که هنوز آزاردهنده است برایم، این که یک نفری حرفی می‌زند که خوشم نمی‌آید (ولی در کل بحث بی اهمیتی است) بعد همین بحث بی اهمیت روی اعصاب، نه تنها من را درگیر خود می‌کند، بلکه یک هو به خودم می‌آیم و می‌بینم که دارم درباره همان موضوع با صابر یا مامانم صحبت می‌کنم، شاید نیم ساعت، یک ساعت :-| یعنی فرصت یک گپ و گفت لذت بخش را از خودم دریغ می‌کنم و آخرش هم نمی‌دانم چرا...

گفت: کودک را ببین :) خودش را می‌کشد بالا و می‌گوید: ببین! من را ببین که چقدر طفلکی‌ام... ببین که چقدر گناه دارم که فلانکی یه چی گفت که خوشم نیومد... ببین چقدر خوبم... اگر ببینی‌اش، نوازشش کنی، دوستش داشته باشی... آرام می‌شود،‌ درونت آرام می‌شود...

گفتم: من هنوز ذهنم درگیر بازسازی خاطره جلسه قبل است،‌ آخر آن اتفاق که افتاده بود، چرا تصویرسازی این قدر در کم کردن زهر داستان موثر بود؟ هر بار که بعد از آن روز خاطره را همان طور بازسازی کردم، حس خوب آن روز تکرار شد،‌ انگار نه انگار که سال‌ها قبل آن قدر رنجیده شده بودم...

گفت: نکته مهم این است که کودک درون فقط دنبال ارضاء نیازهای عاطفی برآورده نشده‌اش هست. اگر نادیده بگیری‌اش، سرزنشش کنی،‌ تنبیه‌اش کنی، هی بکن و نکن در آوری سرش، هی بگویی چرا این طور؟ چرا آن طور؟ می‌شود کودک لجباز، کودک شلخته، اهمال کاری می‌کند، خرابکاری می‌کند، از درون آزارت می‌دهد، هر چی بیشتر سرزنشش کنی و سرکوب شود، بیشتر لجبازی می‌کند و سرکشی. باید مثل دختر خودت که دوستش داری، دوستش داشته باشی :) برایش یک والد کارآمد باشی، والد کارآمدی که ندارد با یک عالمه نیازهای عاطفی برآورده نشده. تو وقتی نیازش را برآورده کنی، اصلاْ مهم نیست که در واقعیت چی اتفاق افتاده بوده، آرام می‌شود، حال تو خوب می‌شود :)))) در واقع مهمترین نکته در بازسازی خاطره این است که خود الانت بروی کمک کودک بی پناه خاطره‌ها و او را در آغوش بگیری، ازش دفاع کنی و دوستش داشته باشی...

خیلی از راهکارهای مشاورم لذت می‌برم،‌ اول تشخیص می‌دهد که کدام طرحواره‌ها درونت فعال است (تله‌های شخصیتی جفری یانگ)، بعد با روش رفتار درمانی-شناخت درمانی (CBT) به تو کمک می‌کند که ببینی پشت احساسات ناخوشایندت چه افکار منفی‌ای خوابیده و چگونه کودک لجباز-والد سرزنشگر پشت افکار را ببینی و با جدول خطاهای شناختی پی ببری که چه افکار مقابله‌ای وجود دارد که به تو حس بهتری می‌دهد (بالا آمدن بالغ) و در این میان گریزی می‌زند به خاطرات دوران کودکی‌ات (آن‌هایی که احتمالاْ در تشکیل طرحواره‌ها نقش موثری داشتند) و با بازسازی آن‌ها کمک می‌کند که والد درونت به یاری کودک بی پناه درون شتافته و او را آرام کند: والد کارآمد، کودک آرام، بالغ حاکم :) حال خوب :)